~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Maand Nieuws 2019/2018 www.destekkentuin.nl

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Januari ================ Louwmaand ```````````````````````````` Oud en nieuw met veel geknal is alweer achter de rug. Klokslag 00.00 uur kunnen we hier elk jaar uitgebreid genieten van het kleurrijke luchtruim boven Espel en vooral ook boven Urk. Daar wordt dan het restant van de alarmvuurpijlen afgestoken, die bestemd waren voor eventuele schepen in nood. Na één jaar worden ze beschouwd als zijnde: ‘over de datum’. Dat mag alleen met oud en nieuw: de rest van het jaar is het strafbaar. Deze alarmpijlen gaan tientallen meters hoger dan het gewone vuurwerk en daardoor is het een magnifiek kleurenspektakel. Deze keer ook geen nachtvorst, zoals vaak tijdens vorige jaarwisselingen. Nieuwjaarsdag was zelfs een prachtige zonnige dag. Van die zon hebben we in december maar 10 dagen mogen genieten, terwijl we in de maanden ervoor een te veel aan zonneschijn kregen. We hebben het niet voor het zeggen, maar……….. het mooiste ‘oud- en nieuw weer’ voor mij is toch: een paar graden vorst met heerlijke frisse kou, met rijp op de bomen en natuurlijk ook met dat lekkere zonnetje erbij. Het ultieme begin van een nieuw jaar J

1 januari 2019

1 januari 2017

Op mijn ronde door de tuin trekt het mooie Cyclamenblad de aandacht.

Deze planten zorgen er mede voor, dat ik ‘s winters zo vaak buiten kom.

De knollen doen het hier prima op onze polder-kalkgrond.

Je moet geduld hebben: het duurt een paar jaar voor ze op gang komen,

maar ik merk, dat ze het naar hun zin hebben: ze zaaien zich zelfs uit.

Cyclamen voelen zich thuis op een licht beschaduwde plek

in humusrijke grond tussen vaste planten, of onder struiken.

Op een plekje, waar je ze met rust ‘kunt’ laten: ze sterven n.l. af.

Omdat de knollen aan de bovenkant afgeplat zijn en een kuiltje hebben,
moeten ze een beetje scheef geplant worden:

er mag nl. geen water op blijven staan.

Er zijn meerdere soorten, in vele variëteiten,

maar de twee die hier het meest voorkomen en de show stelen zijn:

de herfstbloeiende Cyclamen Hederifolium en

de voorjaarsbloeiende Cyclamen Coum.

Vele planten met steeds weer anders getekend blad.

Cyclamen Hederifolium bloem in oktober		Cyclamen Hederifolium blad in januari

Bovenstaande herfst Cyclamen komen in augustus/september altijd eerst

met bloemetjes boven de grond en bloeien tot ver in november.

Na de eerste bloei ontwikkelen zich de hartvormige gemarmerde bladeren,

die sterk op klimopblad gelijken: vandaar de naam: Hederifolium.

De bladranden van deze Cyclamen zijn vaak een beetje gekarteld.

Een groot pluspunt is, dat het blad wintergroen blijft.

Deze knollen gedijen het best op een plantdiepte van 8-10 cm.

Winterhard tot – 3o graden, volgens de boeken……..

Jaren terug viel ik al op de prachtig getekende bladeren:

het is net of er een kerstboom in getekend is.

De ‘kerstboom’ in bovenstaande Hederifolium variëteit is qua kleur

omgekeerd terug te vinden in onderstaande Cyclamen Coum.

Cyclamen Coum blad in november

Cyclamen Coum bloemen in januari

Bovenstaande voorjaars Cyclamen komen eind november/begin december

boven de grond: altijd eerst met niervormige, bijna ronde bladeren.

De bloemetjes volgen meestal vanaf februari tot aan april,

maar door het ‘warme’ weer staan ze al vanaf eind december in bloei.

Enkele variëteiten zijn door elkaar gezaaid:

met zilvergrijs-, grijsgroen gevlamd- en effengroen blad,

met witte, roze en paarse bloemetjes.

Plantdiepte is tot ongeveer 10 cm, bloemhoogte is zo rond de 10 cm.

Ook zij kunnen wel tot -30 graden vorst verdragen,

maar als het harder vriest dan 15 graden leg ik er toch een jute zak over,

de planten zien er zo kwetsbaar uit……

Asarum Maximum ‘Silver Panda’

Asarum Maximum ‘Silver Panda’

Ook onweerstaanbaar voor mij, als bladplantenliefhebster,

zijn de bijzondere (groenblijvende) Asarum soorten.

Er staan hier zes verschillende variëteiten,

waarvan er diverse zijn met opvallende gemarmerde bladeren,

Bovenstaande Asarum Maximum ‘Silver Panda’ is hier de grootste:

prachtig groen grijs gevlekt blad siert de plant: zelfs nu nog in januari.

Na vier jaar heeft hij het eindelijk naar zijn zin en zit de groei erin.
In maart verschijnen de aubergine kleurige bloemen met roze/wit hart.

Ze zijn prachtig, maar….. zitten wat verscholen tussen de bladeren.

Op zich is dat niet zo erg: het gaat mij meer om het gemarmerde blad.

Het grote blad rechts op de foto is zeker ruim 20 cm lang.

Euphorbia myrinites

Euphorbia myrsinites

Over mooie bladplanten gesproken: Euphorbia’s vallen daar ook onder.

Er staan diverse van deze wolfsmelk variëteiten in de borders.

De meesten sterven af, maar vooral boven- en onderstaande soorten

blijven zelfs in de winter erg mooi groen.

De laagste Euphorbia is de 10 cm hoge Myrsinites
met liggende vlezige stelen van 35 cm.

Ze houden van een zonnige kalkrijke standplaats.

De blauwgroene blaadjes zitten als kransen hier omheen.

De plant bloeit in april/mei met prachtige clusters geel/groene bloemen.

Om deze Myrsinites na de bloei weer te verfraaien en

om (te veel) uitzaaien te voorkomen is het beter om

de stengels terug te knippen tot aan de basis.

Draag wel handschoenen: het sap/melk is giftig en veroorzaakt blaren!

Euphorbia Lathyris

Euphorbia Lathyris

De hoogste Euphorbia is de tweejarige Lathyris met een sterke groei.

Het eerste jaar groeit de zaailing uit tot ongeveer 50-80 cm.

Het jaar erop bereikt hij vaak een hoogte van tegen de 1.75 m. (in onze Polder).

De vlezige stengels hebben vier rijen met langwerpige blauw/groene blaadjes.

De plant bloeit met geelgroene bloemen van juni- augustus.

Ook deze plant is giftig en het sap/melk veroorzaakt blaren op de huid.

Gemengde bollenborder

Narcissus paperwhite ‘Inbal’

Op mijn (bijna) dagelijks bezoekje aan de brievenbus, loop ik altijd even langs mijn bollenborder, speurend naar ‘nieuwe’ groeipunten en knoppen (en onkruid J)….… Het is toch prachtig om te zien, dat Narcis paperwhite ‘Inbal’ nu nog steeds bloeit: de eerste bloemen waren begin december al te zien.
Galanthus elwesii zaailing….	Galanthus elwesii zaailing

Deze vroegbloeiende Galanthus vind ik echt iets bijzonders.

Twee jaar geleden heb ik hem hier ineens ontdekt.

Ze staan aan de achterkant in die zelfde bollenborder,

een beetje verscholen bij een Hibiscus.

Het is een ‘bijzonder’ Galanthus elwesii soort (te zien aan het brede blad),

met prachtige groene vlekjes op de onderkant van de buitenste bloemblaadjes.

Maar…...hoe die vroegbloeiende Elwesii daar gekomen is, is mij een raadsel.

Misschien zat er één bol ‘per ongeluk’ tussen het plantgoed van de

gewone Elwesii en Nivalis bollen, die ik jaren geleden heb ingekocht?

De bol heeft zich in de loop der jaren wel redelijk uitgebreid,

maar sinds twee jaar liet hij mij pas van zijn eerste bloemen genieten.

Ik ben geen ‘Galanthofiel’ (= verzamelaar van sneeuwklokjessoorten),

maar door dit soort kadootjes, zou ik er zomaar een kunnen worden J

Helleborus Orientalis

Helleborus Orientalis Picotee

Ik heb een hekel aan kou, maar toch ben ik niet zo blij voor de planten,

dat het nieuwe jaar ook met temperaturen van rond de 8 graden start.

Ze zouden kunnen denken, dat het lente is en beginnen met groeien J:

bovenstaande Helleborusknoppen en -bloemen zijn hier al gespot.

Toch ben ik ook altijd een beetje bang voor strenge vorst, zoals in 2012:

in dat jaar sloeg Koning Winter begin februari genadeloos toe.

Drie nachten met temperaturen van –22° (koudste plek van heel Nederland)

en daarna nog 9 dagen met -5 tot -10 graden waren funest:

de bloeistengels van de ruim 100 planten, die al volop stonden te bloeien,

lagen allemaal als hoopjes snot op de grond.

Als Helleborus liefhebber deed mij dat wel zeer……..

Maar…… het had nog veel erger kunnen zijn: door omstandigheden

was ik er nog niet aan toe gekomen om al het blad af te knippen,

daardoor waren de knoppen van de andere 250 planten beschermd gebleven

en konden we toch nog genieten van een kleurrijk Helleborus-seizoen.

Helleborus orientalis Picotee in 2012 net voor de strenge vorst

Helleborus orientalis Picotee in 2012 net na de strenge vorst

Helleborus Thibetanus, mijn meest favoriete en bijzondere soort,

houdt zich nog aardig rustig: hij krijgt straks

roze bloemen met donkere adertjes en later apart grijsgroen gevederd blad.

De vele groeipunten (op de foto links) beloven een volle plant op te leveren.

Hij wordt door mij gekoesterd en bij strenge vorst goed in de gaten gehouden.

Vorst op zich kan voor de meeste planten geen kwaad.

Maar mocht dat gepaard gaan met een scherpe oostenwind,

waardoor het soms gevoelsmatig zomaar 8 - 10 graden kouder kan zijn,

ben ik toch wat alerter en attenter.

Met een kruiwagen vol jute zakken rijd ik een rondje door de tuin:

Phygelius, Hedychium, Berkheya, Arisaema, Uncinia,

Pleione en Cypripedium orchideeën en Helleborus Thibetanus

krijgen dan allemaal een warm dekentje.

Helleborus Thibetanus 1 januari

Helleborus Thibetanus begin maart

Voorlopig zit er nog geen echte vorst in de lucht, volgens de weer-profeten.

Het verrast mij elke dag, dat er nog zoveel kleur te zien is.

Vele vaste planten, vooral bodembedekkers, zitten nog volop in het blad:

Ajuga, Heuchera, Saxifraga, Uncinia (roodbladig siergrasje) en natuurlijk

groenblijvende planten als bovengenoemde Asarums en Euphorbia’s, maar ook

Liriope variëteiten en verschillende prachtige varens.

Diverse Hortensia soorten hebben ook nog groene bladeren,
evenals sommige Leycesteria formosa (Grootmoeders Oorbellen) heesters.

Dat groen staat prachtig in contrast met
het bruingele blad van het siergras Hakonechloa.

Leycesteria formosa

Hakonechloa

Leycesteria formosa

En wat te denken van de mooie trosroosjes op stam:

Rosa floribunda ‘Lovely Fairy.

Vanaf begin juni hebben ze constant door gebloeid.

Na de nachtvorsten in november en december

hebben ze het wel even moeilijk gehad.

Ik heb ze tien hier en daar wat terug- en bij gesnoeid,

daarna werden we beloond met weer nieuwe knoppen en bloemen.

Rosa floribunda ‘Lovely Fairy’

Rosa floribunda “Lovely Fairy’

Mijn Stokrozen hebben het niet gemakkelijk in deze lange vochtige periode:

zij houden meer van wat droger weer met veel zon.

Door een goede behandeling gaan ze hier jaren mee.

Toch zijn het geen langlevende planten.

Na elke winter mis ik er een paar, maar………. ik zaai ook steeds bij.

Het is de bedoeling, dat, tegen de tijd dat we

in juli het Stokrozen en Hortensia Weekend gaan houden,

de schuurmuren bedekt zijn met ongeveer

150 Stokrozen van zo’n 3 meter hoog in allerlei kleurschakeringen.

Het verwondert mij elk jaar weer,

dat zulke lage planten zo’n groeispurt kunnen ontwikkelen.

Er moet nog veel warmte en zon komen, eer ze

komende zomer weer mooie ‘stokken’ vol bloemen zullen produceren.

Stokrozen op 1 januari 2019

Stokrozen op 1 juli 2018

Ik hoop niet, dat Koning Winter besluit een ‘sabbatical year’ te houden.

Een beetje vorst (niet te koud en niet te lang J)
is voor de mens, maar vooral ook voor de natuur, erg goed.

De bodemstructuur vaart er wel bij,

diverse zaden van planten zijn koud-kiemers en

ook bollen hebben eigenlijk kou nodig om goed te bloeien.

En….het remt vroege groei en bloei van planten, heesters en bomen af.

`

````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Het nieuwe jaar is begonnen en ik heb wel weer genoeg binnen gezeten.

De bloei van de eerste Narcissen, Sneeuwklokjes en Helleborussen

lokt mij naar buiten: ik wil dolgraag aan de slag.

Met enkele droge dagen in het verschiet en

een beetje zon op mijn lijf om het snoeien, knippen, opruimen etc.

te veraangenamen, moet dat lukken deze week.

Voorlopig moeten u en ik het nog doen met een paar foto’s uit 2018.

Zijn het geen beauty’s ??

Helleborus orientalis Picotee

Helleborus orientalis Picotee

==============================================

Gelukkig heeft niemand het weer in de hand:

wij spelen de baas: de natuur is de baas!!

=========================================

Wij wensen u allen een gezond en gelukkig 2018 toe,

en een veelbelovend, verrassend, inspirerend en b(l)oeiend tuinjaar

Tot ziens

bij het Februari Nieuws van

De Stekkentuin

======================================

volg ons op en vindt ons leuk

www.destekkentuin.nl

===============================================================================

December

=================

Wintermaand

````````````````````

Wat vliegt de tijd: de November-Sint (Maarten) is nog maar net weg,

of de December-Sint trappelt al weer vol ongeduld op zijn paard rond.

Met temperaturen van rond 8-10 graden, ook ’s nachts,

bloeit er toch nog van alles.

Vooral Geraniums zoals: Dilys, Striatum, Endressi en

de mooie roodbladige Dusky Crûg blijven meestal lang bloemen produceren.

Evenals de papaverdistel, Agremone Grandiflora, eenjarig, maar sterk:

één prachtige grote witte bloem met gele meeldraden en één knop

staan nu nog boven mooie stekelige grijsgroene bladeren.

Hij is kwetsbaar, houdt van droge winters, maar zaait zich rijkelijk uit.

Ook voorjaarsbloeiers als Arabis, Veronica en Pulmonaria hebben al kleur:

talrijke bloemen sieren de planten: dat doet wel ‘onnatuurlijk’ aan.

Geranium Dusky Crûg

Agremone Grandiflora

Pulmonaria Mrs.Moon

Helleborussen zijn vroeg dit jaar:

Foetidus en Argutifolius soorten zitten dik in de knop:

zij zijn meestal sowieso de eersten in hun soort die bloeien.

Maar ook diverse Helleborus Orientalis-planten, staan met knop en al boven.

Ik hoop wel dat er nog een beetje vrieskou komt, om alles af te remmen:

het zou erg jammer zijn,

als deze schitterende planten al in januari bloeien en

er niemand (buiten ons zelf) is, die kan meegenieten van hun schoonheid.

Als de 350 planten in de tuin en de 500 planten op het erf beginnen te bloeien

kan het voorjaar beginnen J

Helleborus Foetidus

Helleborus Orientalis

Helleborus Argutifolius

De meeste planten in de tuin zijn gekozen om hun kleurrijke bladeren

(ik hoop niet dat ze het horen).

Mede daarom mag ik ook in december nog steeds graag buiten rondstruinen.

Zolang het overdag niet echt vriest, blijven planten als

Heuchera, Liriope, Ophiopogon en ook vele bodembedekkers, blikvangers.

Pulmonaria’s zijn toch favoriet:

zelfs in deze tijd, licht het blad van de Pulmonaria Majesté erg mooi op.

Wintergroene varens, zoals de diverse Polystichum variëteiten en

Asplenium Scolopendrium (tongvaren) soorten

zijn nog zeer de moeite waard.

Varens hebben het aardig naar hun zin in onze lichte zavelige polderklei:

sommigen zaaien zich zelfs uit.

Pulmonaria Majesté

Asplenium Scolopendrium

Pulmonaria- en Varen- variëteiten zijn heel goed met elkaar

en met allerlei andere (groenblijvende) schaduwplanten te combineren,

zoals Helleborussen en Asarums.

In onze schaduwborder staan ze broederlijk naast elkaar:

Asarum Caudatum, Asarum Europaeum, Asarum Splendens met

Helleborus Niger, Helleborus Orientalis, Helleborus Dumetorum en

Pulmonaria Majesté, Pulmonaria Mrs.Kittle, Pulmonaria Coral Springs,

Asplenium Scolopendrium, Adiantum, Athyrium Niponicum Metallicum

Door al die mooie bladvormen en –kleuren, mis je de bloemen niet eens.

	Asarums, Helleborussen, Pulmonaria’s, Varens (en nog een enkele Hortensia)

De bijzondere bontbladige Scrophularia auriculata ‘Variegata’

met vierkante bloemstelen, ziet er in december nog steeds goed uit.

Deze planten vormen een mooie combinatie met

de donker roodbladige Ligularia Britt Marie Crawford.

Deze opvallende Scrophularia, met zomers onopvallende rode bloemetjes,

heb ik jaren geleden uit Engeland meegebracht.

Ja, ja, ik weet het wel: hij is vast ook in Nederland verkrijgbaar,

maar in de tuin van Beth Chatto stond hij zomaar ineens voor mijn neus.

Op de kwekerij kon men mij niet helpen: ik moest zelf maar ‘even’ kijken.

Al mijn ‘gezoek’ werd uiteindelijk beloond:

ergens in de schaduwhoek stond, half verscholen, nog één exemplaar.

Ik moest wel twee keer slikken bij het zien van de prijs,

Maar………. een souvenir mag geld kosten.

Scrophularia Auriculata ‘Variegata’ in december

Scrphularia Auriculata ‘Variegata’ in mei/juni

Scrophularia Auriculata ‘Variegata’ van juni tot oktober

De tuin op zich is ‘selfsupporting’ winterklaar:

m.a.w.: daar doe ik hoegenaamd niets meer aan.

Het blad is bijna allemaal van de bomen en

dus blijft na de laatste ‘hark- en maaibeurt’ het gazon aardig schoon.

Mocht het echt gaan vriezen, dan worden vorstgevoelige planten als

Orchideeën Cypripedium Reginae, kwetsbare grasjes als Uncinia Rubra,

Solanum atropurpurea (aardappeldistel) en Phormium Tenax afgedekt,

evenals de diverse Hedichiums en Cautleya variëteiten.

Onderstaande Cyclamen, daarentegen, zijn zeer winterhard:

-22 graden in februari 2012 was geen probleem voor dit knolgewas…..

Cyclamen hederifolium

Cyclamen coum

De knollen produceren prachtige bladeren, die groen blijven in de winter.

Links de herfstbloeiende Hederifolium; rechts de voorjaarsbloeiende Coum.

``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Zoals ik in november al schreef, moesten er nog bollen geplant worden:

achter de vijver zijn een tiental Allium Globemaster-bollen en

ook nog 30 Allium Purpureum-bollen bij geplant.

Dit lijkt niet veel, maar de bloemen hebben een doorsnee van bijna 20 cm.

In de border tegen het huis zijn ook nog bollen geplant:

Allium schubertii (ruim 35 cm Ø), Nectaroscordum siculum subsp. Bulgaricum,

Iris Hollandica en Leucojum aestivum.

De komende week worden er nog diverse potten en kistjes vol geplant:

in het voorjaar wil ik ook graag mijn terrassen van vrolijke kleuren voorzien.
Onderstaande kruiwagenfoto is van vorig jaar,
maar zo gaan de bollen straks de winter in: bij droog weer staan ze buiten,
bij nat weer of bij vorst tot -5 staat de kruiwagen onder een afdak.

Diverse soorten bollen om op te potten

Opgepotte bollen voor op de terrassen

Ook zijn er nog diverse ‘nieuwe’ narcissensoorten gecombineerd

met ‘bijgoed’ bolletjes: zij kregen een plekje in de windsingel.

deze 60 meter lange border is in voorjaar 2010 ontgonnen

en in de loop der jaren al grotendeels ingeplant,

maar elk jaar wordt deze border stukje bij beetje uitgebreid.

Allium Globemaster en Giganteum

Narcissen soorten

Groot was de verrassing toen er in oktober een pakket uit Ierland
afgeleverd werd, met daarin 12 verschillende Narcissensoorten.

Met bedankbriefje van de voorzitter van de Northern Ireland Daffodil Group:

Brian Duncan, 83 jaar (welbekende Narcissenveredelaar van het eerste uur).

Brian is hier op 4 maart met een groep van 18 liefhebbers op bezoek geweest.

Koffie en taart + rondleiding langs de Narcissenborders en Helleborussen en

Sneeuwklokjes + lunch + bezichtiging van de uien opslag in de schuren.

Dat alles had blijkbaar veel indruk gemaakt:
900 ton uien’los’ in drie grote boxen, hadden ze nog nooit gezien J

De Narcissensoorten, stuk voor stuk door Brian zelf gekruist en gekweekt,

hebben inmiddels een mooi beschut plekje achter de heg gekregen.

verrassingspakket uit Ierland

de 12 opgeplante verrassingen

In totaal staan er ruim 200 verschillende soorten Narcissen in vele kleuren met een onder-beplanting van gemengd ‘bijgoed‘ zoals: vroegbloeiende Iris Reticulata variëteiten met diverse Galanthus soortjes: dubbel bloeiende: Dionysis, Hippolyta en Flore Pleno en enkel bloeiende: Viridapice, Elwesii, Nivalis en Worononii, en nog diverse laatbloeiende Anemone Blanda, Scilla en Muscari soorten. Narcissen en bijgoed, samen 22.500 stuks, hebben hier een plekje gevonden. Via dit “Maand Nieuws” zal ik u op de hoogte proberen te houden, zodat ook u in het voorjaar van deze kleurenpracht kunt genieten.
Iris Katherine Hodgkin	Iris reticulata bolletjes	Iris Harmony

Op mijn rondes door de tuin zie ik overal groeipunten van

eerder geplante voorjaarsbollen tussen de bladeren door piepen.

Een ander Narcissen- en Muscari veldje met ruim 2.500 bollen in vele soorten,

dat 6 jaar geleden in november is ingeplant, ziet er nu al erg groen uit!

Sommige Muscari soorten stonden zelfs al in september boven de grond!

Iedere keer als ik er langs loop, geeft me dat een veelbelovend gevoel:

al is het nu pas 1 december; het voorjaar zit er toch echt aan te komen!!

Druifjesloof + nieuw ingeplante narcissen in december

bloeiende Narcis ‘Paperwhite Inbal’ in december

Tuinieren is een prachtige bezigheid (het houdt mij van de straat J)

Mede door het planten van bollen,

is onderstaande spreuk is hier wel goed van toepassing:

“Een tuinmens is een gelukkig mens: hij geeft zichzelf een toekomst”.

==============================

Allemaal een mooie decembermaand toegewenst met gezellige kerstdagen

en alvast een gezond en groeizaam 2019 voor iedereen.

==============================

Tot de volgende maand bij het

Januari Nieuws

van

“De Stekkentuin”

===========================

volg ons op en vindt ons leuk

www.destekkentuin.nl

===============================================================================

November

===================

Slachtmaand

```````````````````````````````````

De wintertijd is zondagmorgen weer ingegaan: dat was wel even wennen!

Om 18.00 uur is het nu al echt helemaal donker!

De laatste dagen was het echt herfst in de tuin:

koud (8 graden) en bewolkt met eindelijk regen van betekenis:
ruim 25 mm zat er op gisteren in de regenmeter!

Daar zijn we erg blij mee, maar het zijn druppels op een gloeiende plaat:
het tekort van ruim 300 mm is voorlopig nog niet weggewerkt.

Toch zijn de meeste bomen nog redelijk groen, vergeleken met andere jaren.
De Catalpa’s maakten zelfs weer nieuw blad
na de droogte van de afgelopen zomer.

nieuw blad

Catalpa bignonioides 'Aurea'

nieuw blad

De tuin is inmiddels ook ‘leeggehaald’:

de meer dan 60 terraspotten staan dicht bij de schuur verzameld.

Mocht het echt gaan vriezen,

dan kan ik alles zo in de kruiwagen laden en naar binnen rijden.

De tuinmeubels zijn gesopt, evenals diverse bloempotten

en niet-vorstbestendige tuinornamenten.

Af en toe het gazon bladvrij harken, geeft mij èn een opgeruimde tuin,

èn een frisse neus èn ……het maakt gelijk ook mijn hoofd leeg!

Na het bladharken…………

=====================================

De komende weken schijnt het droog te blijven en dus ga ik bollen planten:

Allium Globemaster en Allium Schubertii in de tuin.

en verschillende Narcissensoorten in de bollenborder.

Eind van de maand worden er nog diverse potten vol geplant met

Anemone Blanda, Krokus, Galanthus, Iris Reticulata, Muscari,

Narcissen en Scilla variëteiten.

bollenvoorraad

De bollenborder langs de oprit is een mooie blikvanger.

Bezoekers die tijdens de Helleborus Dagen in maart (4 weekenden)

en tijdens De Bollen/Tulpenroute, van 20 april tot en 5 mei,

het erf op komen rijden, worden gelijk verwelkomd door een

vrolijke kleurrijke voorjaarsbloemenpracht!

===============================================

In de tuin weten sommige planten niet van opgeven en bloeien nog:

Anemone, Astrantia, Eupatorium Rugosa Chocolat, Persicaria,
Clerodendrum bungei, siergrassen, Tricyrtus, Verbena etc.

En wat te zeggen van onderstaande papaverachtige beauty’s?

Links de oranje Glaucium Corniculatum, die hier al jaren staat

en nu (ja zeker: begin november) staat er ineens een rode zaailing.

Ze zijn niet helemaal winterhard, maar zaaien zich lekker uit,

ze bloeien al vanaf eind mei, worden hier ruim een meter hoog

en hebben opvallende langwerpige zaaddozen

Glaucium Corniculatum

Glaucium var. Aurantiacum(?)

Ook onderstaande 2 jarige Teunisbloemen bloeien al maanden volop:

Oenethera Versicolor ‘Sunset Boulevard’.

Deze planten heb ik pas begin juni gezaaid en

misschien dat ze daardoor zo mooi compact blijven.

De bloemen verkleuren van zalm oranje, naar oranje, naar rood,

terwijl de moederplanten toch een beetje sliertig lang waren (120 cm)
en zalm +geel bloeiden.

Oenethera Versicolor ‘Sunset Boulevard’

Oenethera Versicolor ‘Sunset Boulevard’

Het rood van bovenstaande Teunisbloem combineert prachtig met

onderstaande (nog steeds bloeiende) rode Stachys Coccinea ‘Hidalgo’

ook wel bekend onder de namen:

Stachys Albotomentosa of Stachys Albotomentosa ‘Hidalgo’

Een bijzondere plant met óók mooie Hollandse namen, zoals:

‘Rode Haagnetel’ en ‘Seven-up plant’,

Velen denken dat dit een Salvia is:

inderdaad: kleine langwerpige blaadjes, bloeiwijze en zaadvorming

doen sterk aan een Salvia variëteit denken.

In de tuin zijn het sowieso echte eye-catchers, zeker in deze tijd.

Niet helemaal winterhard, maar ook zij zaaien zich gemakkelijk uit.

Stachys Coccinea ‘Hidalgo’

Stachys Coccinea ‘Hidalgo’

De blauw/zwarte bessen van de groene Ophiopogon Planiscapus

en van zijn zwarte broertje Ophiopogon Planiscapus Nigrescens

zijn erg opvallend en goed geschikt om mee te bloemschikken.

Bezoekers hebben het altijd over het ‘groene’- of het ‘zwarte gras’,

maar daar is het absoluut geen familie van.

Ze behoren nl. tot de Aspergefamilie: Asparagaceae.

Zomer en winter mooi op kleur: wat wil je nog meer!.

In de loop der jaren heb ik wel 10 verschillende soortjes verzameld:

de hoogste is ongeveer 30 cm met heel smal sprietig blad,

de kleinste is nog geen 5 cm.

Natuurlijk ontbreekt hier de bontbladige 'Albovariegata' niet!

Ophiopogon Planiscapus

Ophiopogon Planiscapus Nigrescens

De bontbladige Sanguisorba ?? staat ook nu nog prachtig te bloeien.

Ooit als klein stekje ‘zonder naam’ van een bekende kweker gekregen.

Hij was er niet tevreden over: “De plant blijft niet betrouwbaar bont!”.

Waarschijnlijk heeft de man zijn beste stek weggegeven: deze blijft op kleur!

Bijna 3 m. hoog en redelijk stevig tot……….. de eerste najaarsstormen.

Ook onderstaande lage Sanguisorba Obtusa heeft het goed naar z’n zin:

onophoudelijk laat hij ons van zijn pluimen genieten.

Sanguisorba ??

Sanguisorba Obtusa

Het meest plezier heb ik nu toch nog wel van de vele Hortensia’s.

Eerst leek het erop, dat ze vroegtijdig uitgebloeid zouden zijn:

de vroege bloei en de langdurige droogte voorspelden niet veel goeds.
Nu lijkt het wel of ze de smaak flink te pakken hebben:

het zijn nu opvallend mooie heesters.

prachtige zomerse bloemen met schitterende kleurrijke herfstbladeren

Diverse soorten zorgen nu, in november, nog voor een kleurenpalet.

Veel blad heeft zelfs bijna niets geleden:

waarschijnlijk, omdat ze tijdens droge periodes in juni/juli/augustus

regelmatig door mij van water werden voorzien.

Diverse variëteiten hebben nog steeds prachtige bloemen

Hydrangea macrophylla Revolution

Hydrangea macrophylla You And Me Passion

Revolution is een maandenlang doorbloeiende hortensia,
die nu nog steeds knoppen heeft.
De bloemen verkleuren van blauw naar paars.
You And Me Passion bloeit met felroze dubbele bloemen
en is nu verkleurd naar paars rood.

Hydrangea Macropylla ‘Bavaria’

Hydrangea Macrophylla ‘Ayesha’

Op de zavelige, kalkrijke polderklei wordt elke blauwe Hortensia

na verloop van tijd roze.

Met aluin en roestwater houd ik onze blauwe exemplaren op kleur

en dat lukt me al 10 jaar aardig goed.

In een nat jaar zie je de bloemen steeds rozer worden:

net of de regen het blauw eruit spoelt.

Maar de ervaring heeft me geleerd, om me daar niet druk over te maken:

het jaar erop bloeien ze toch weer prachtig blauw .

Hydrangea Macrophylla ‘Hanabi’

Hydrangea Macrophylla ’Blaumeise’

Tussen de ruim 90 verschillende witte, roze en rode exemplaren,

zijn die 15 blauwe Hortensia’s hier wel bijzonder.

Het grappige is, dat ik dus alle moeite doe om ze blauw te houden:

terwijl mensen ‘op’ zure grond, zo graag roze Hortensia’s willen J.

Mede door de lange bloeiperiode,

de vele verschillende bloemkleuren en bloemvormen,

maar ook door de diversiteit aan bladkleur en bladvorm,

zijn Hortensia’s mijn favoriete heesters.

Daarom ook in juli 2019:

Stokrozen- en Hortensia Dagen

elke vrijdag en zaterdag (en op afspraak) met

op vrijdag 5 - op zaterdag 6 - op zondag 7 juli

Speciaal Stokrozen- en Hortensia Weekend

(zie: “Agenda” en “Open Weekenden”)

gezellige

tuindecoraties

Nu de planten (en ik) ons langzaam aan de herfst overgeven,

komen de geknutselde ‘tuinornamenten’ beter in beeld.

Het zijn echt geen hoogstandjes,

maar als toevoeging op de juiste plaats,

kunnen ze een bepaald hoekje net even van wat extra sfeer voorzien.

Niet te overdreven: ik wil een plantentuin en geen ‘decoratie-uitstalkast’

Maar toch…… als ik dit soort creaties in de winter versier

met pinda snoeren en er vetbollen in en/of op leg,

is er altijd veel bedrijvigheid (en ruzie) tussen de afgestorven planten.

Wel jammer: de schreeuwerige Vlaamse Gaaien spelen meestal de baas.

Af en toe lopen hier twee egels rond,

maar helaas is onze ‘huis’fazant niet meer terug gekomen….

onze huisfazant

Ach, en zo kan ik nog wel even doorgaan:

over een tuin en zijn bewoners raak je nooit uitgepraat!

Maar ik hoop, dat zij zich hier met zijn allen,

net zo vertrouwd en geborgen voelen als ik

=================================

Tot de volgende maand bij het

December Nieuws

van

De Stekkentuin

=

========================

volg ons op en vindt ons leuk

www.destekkentuin.nl

===============================================================================

Rond 20 februari viel het prachtige Duitse tuinblad GartenFlora in de bus

met een prachtige 9 al zeg ik het zelf) reportage over De Stekkentuin

Klik op de foto

=============================================================================